ซุนเฉินซือการละคร

เขาพิการ เขาน่าสงสาร หากเหอไป๋อิงปฏิเสธจะรับรัก ก็เท่ากับซ้ำเติมชะตากรรมที่รันทดของเขาให้ย่ำแย่หนักไปอีก!

ได้ผลเกินคาด....นางยินยอมเป็นภรรยาของเขา....

ซุนเฉินซือสมใจในรัก หากไม่ติดว่าต้องช่วยบิดาดูแลกิจการอันมั่งคั่ง เขาไปทำอาชีพการแสดงในโรงละครคงจะรุ่ง การตบตาภรรยาช่างแยบยลยิ่ง นางไม่สงสัยใดๆเลยว่าเขาปิดบังอันใดอยู่ ขนาดว่าเข้าหอกันแทบไม่ได้พัก นางยังไม่รู้เลยว่าเขากำลังสวมบทบุรุษอ่อนแอชะตารันทด

แต่หากนางรู้ขึ้นมาเล่า เขาจะต้องถูกนางจับร่างใบหย่าแน่ เช่นนั้นเขาต้องทำให้นางรักเขาให้ได้ ปรนนิบัตินางให้ดี เผื่อว่าความดีจะลดทอนโทษในความผิดได้บ้าง...